ما را در اینستاگرام کاشانه دنبال کنید تا کدهای تخفیفی که در استوری ها اعلام می شود را از دست ندهید و از آخرین محصولات و اتفاقات کاشانه ای مطلع شوید.

لطفا به من دروغ بگویید!

به مرور قناعت و صرفه جویی و بسیاری از امتیازهای برجسته فرهنگ اسلامی و ایرانی مان با خریدهای با نیت چشم و هم چشمی! جایگزین شده است. حالا طبقه مرفه جامعه برای نشان دادن مرفه بودنش خرید می کنند و طبقه پایین جامعه هم کورکورانه برای پنهان کردن فاصله طبقاتی اش با طبقه مرفه از این خرید ها تقلید می کنند.

عده ای وقتی چیزی را می خرند که به آن نیازی ندارند و بیشتر این خرید برای آنها جنبه شو و نمایش دارد، و عده ای نیازهای اساسی اش را کنار می گذارد و در عوض همان کالاها را می خرند تا بگویند آنها هم می توانند پا به پای ثروتمندان جامعه بیایند.

حالا فقیر و غنی در جامعه مان یک جور زندگی می کنند. همه می خواهیم با ماشین آن چنانی عروس را به خانه بخت ببریم. ماشینش کرایه ای بود و خانه اش اجاره ای مهم نیست آخر مردم دارند نگاه می کنند!

یک زمانی ضرب المثل صورت خود را با سیلی سرخ نگاه داشته کنایه بود از آبرودار بودن و اینکه نه داریم و نه می خواهیم دیگران بفهمند که نداریم. ولی الان همه یک جورایی تو صورت خودشان می زنند و همه صورت ها سرخ است. همه هم می دانیم به هم دروغ می گوییم ولی کسی نمی خواهد کم بیاورد.

دروغ برکت بازار را می برد

از یکی از قدیمی ترهای بازار سنتی کاشان شنیدم روزگاری کاسب ها به اندازه روزی امروزشان در بازار می ماندن! یعنی اگر به اندازه کافی جنس می فروختن مغازه را هر ساعتی که بود تعطیل می کردن تا سایر همکاران هم بتوانند امروز چیزی بفروشند! حالا قسم پشت قسم و دروغ پشت دروغ تا بتوانیم هزارتومان بیشتر در بیاوریم.

همه خبر از راسته کیلویی های پایتخت داریم. همه هم می دانیم مارک های چرمی و کاغذی “دی اند جی”،”دیزل”،”ادیداس” و… را آنجا در بسته های ۵ هزارتایی می فروشند. همه هم می دانیم که همه تولیدی های لباس از آنجا مارک می خرند تا روی لباس های حاصل زحمت کارگران ایرانی بزنند. همه هم می دانیم این مارک که روی لباس زده شود آن لباس نخواستنی تبدیل می شود به یک مارک گران قیمت که همه مشتری آن هستند…

می دانید بیشترین سوالی که از واحد پشتیبانی کاشانه می پرسند چیست: اینکه چرا این کار در سایت فلان با قیمت ۷۰ هزار تومان می فروشند و شما ۲۰ هزار تومان زده اید؟ و ۹۰ در صد هم به جواب ما اعتماد نمی کنند و می روند. ولی برای من سوال است که شما چطور می توانید به ویترین های پر از مارک اعتماد کنید؟

هرگز نباید به کسی که به شما دروغ می گوید اعتماد کنید. البته از قدیم گفته اند یک سوزن به خودت بزن یک جوال دوز به بقیه. یک جمله هم با فروشگاه های اینترنتی بگویم. هرگز به کسی که به شما اعتماد می کند دروغ نگویید.
خدا می داند هر خانواده ایرانی بابت مارک هایی که بسته هزارتایی اش می شود دویست هزار تومان تا به حال چندصد میلیون به بوتیک داران پول داده! نظر شما چیست؟ به نظر شما لباس های مارک دار پاساژهای لاکچری از کجا می آید؟